Wandelweek september 2006 in Oostenrijk, omgeving Venediger

Op pad gegaan met twee oud-collega's Jan Peter van der Bos en Chris Leerkes
Van 16 september tot en met 24 september 2006. Voor foto's klik hier

Zaterdag
Zaterdag om zeven uur zijn we aangekomen in Prägaten in het Virgental in Oost-Tirol Oostenrijk. We hebben daar een pension opgezocht. Het eerst pension dat we tegenkwamen was gelijk goed. We hebben een lekkere schnitzel gegeten en zijn daarna vroeg naar bed gegaan.

Zondag
De volgende dag hebben we de auto laten staan bij het pension Olchenhof. We zijn van daar uit naar de Bergerseehütte (2182m) gelopen. We gingen om 10:00 weg en kwamen om 12:00 aan. Het begin stuk was zwaar maar goed te doen, wel was er onderweg veel mist. De Bergerseehütte is een mooi kleine hut en heeft plek voor +/- 20 mensen. Ik ben benieuwd hoe het slapen gaat, want de slaapplaatsen waren krap, want de slaapplaatsen waren krap. We zien wel. We hebben alle drie goed gelopen. Nu zitten we voor de hut. We hebben het koud, want het is nu 7 graden.

Maandag
We starten met de tweede wandeldag, op weg naar de Neu Reichenbergerhütte (2586m). Dit is een lange tocht van 8 uur. Het eerste stuk ging prima om de Muhskopf. Daarna moesten we omhoog en over een bergkam. Dit was een steil stuk. Na behoorlijk stijgen en zweten kwamen we op de Lasöring Hohenweg. We gingen rechts af om de berg Stampfleskopf en daarna over de Michltalscharte (2753m). Dan naar beneden naar het Kleinbachtal. Vanaf daar gingen we op weg naar de Rote Lenke (2794m). Na een tijdje zagen we de hut liggen bij de Bodensee. Nu hoefden we alleen nog af te dalen. De hut is een grote hut. Helaas zaten er wel veel muizen.

Dinsdag
Vanochtend hebben we ontbeten met hard brood. Toen we klaar waren gingen we op weg naar de Clarahütte. We hebben veel afgedaald. Onderweg hebben we veel natte sneeuw gehad. Onderweg hebben we ook nog twee gemzen en een bergmarmot gezien. We vonden de Clarahütte behoorlijk benauwd, daarnaast was er weinig plek. We hebben besloten om verder af te dalen naar Hiterbichl, om daar een ander pension op te zoeken. We zijn uitgekomen bij Pension Islitzer. Daar hebben we lekker gedoucht. Morgen gaan we op weg naar de Essener Rostocker Hütte.

Woensdag

s' Morgens zijn we vroeg op gestaan en vanuit het luxe pension zijn we op weg gegaan naar Essener Rostocker Hütte (2207m). Een lange, lange weg naar de hut (niet in tijd, deze was 3 uur).We kwamen vroeg aan bij de hut. Daar hebben we nog een rondwandeling gemaakt. We hebben daar gelijk gebruik van gemaakt om te kijken naar de route van de volgende dag. Het is een mooie omgeving met vele drieduizenders en gletsjers. Er was ook een meertje.

Donderdag
Vandaag zijn we vroeg vertrokken naar de Johannishütte via de Turmljoch (2772m). Het is een mooie tocht, niet zo moeilijk. De Turmljoch was versierd met gebedsvlaggetjes uit Nepal. Ook hebben we nog twee bergmarmotten gezien. Aangekomen bij de Johannishütte hebben we lang geluierd. We hebben veel consumpties genomen, het was een dure dag. Morgen, op onze laatste dag, gaan we naar de Sajathütte.

Vrijdag

We zijn weggegaan van de Johannishütte en op weg naar Sajathütte (2575m). Een tocht van 3,5 uur. Het eerste deel van de tocht is het rustig stijgende weg. Daarna kwamen we bij diepe afgronden en ook bij een stuk waar je zelfs niet luid mocht praten vanwege steenslag. Jan Peter had hier moeite mee. Tijdens de tocht zagen op weg naar de Groß Venediger groepen mensen lopen die via gletsjer op weg waren naar de top. We zijn via de Sajatscharte naar de hut gelopen. Het was net geen klettersteig. We hebben onderweg veel Edelweiß gezien maar ook de franje Gentiaan en de Duitse Gentiaan. We hebben veel bergmarmotten van dichtbij gezien. In de avond hebben we een film gezien van de lawine die de hut in 2001 weggevaagd heeft.

Zaterdag
Vandaag was de laatste dag in de bergen. Er lag een wolkendek in het dal. Daarboven zag je de bergtoppen. Dat was een mooi gezicht. We hebben een rustige afdaling gehad. Nu zit ik voor het pension. O ja, we hebben ook nog melk gedronken bij een boerderij.Morgen gaan we naar huis

Wim de Lange