Wandelweek september 2013 in Oostenrijk, Stubaier Alpen

Deze wandelweek samen met mijn zoon Matthijs gegaan. Ons doel is een huttentocht te maken waarin drie gletsjerovergangen zijn opgenomen en waar we in 4 hutten zullen overnachten. De start van de huttentocht is bij de parkeerplaats achter in het dal bij Gries. Dit ligt  vlakbij Längenfeld in Ötztal. De eerste dag is ons doel om naar de Ambergerhütte (2135 m) te lopen. Vandaar uit gaat de route naar Hochstubaihütte (3173 m). Onderweg komen we twee gletsjers tegen, namelijk de Sulztalferner en de Wütenkarferner. De route loopt vervolgens door naar Hilderheimerhütte (2308m). Ook hier komen we een gletsjer tegen. Dan naar Siegerlandhütte (2136m). En de laatste dag naar Solden en dan met de bus weer terug naar Gries.

Voor foto's klik hier van deze wandeling. Wil je de route weten die wij hebben gelopen klik dan hier.

Zaterdag

We zijn goed aangekomen in Gries en we hadden snel het pensionnetje gevonden. Het is een leuk, gemoedelijk pensionnetje midden in Gries. We hebben s'avonds in een Gasthof gegeten.

Zondag

s'Ochtends op weg naar de Ambergerhütte. Het was een rustige wandeling naar boven via een slingerweg. Onderweg hebben we nog een geocach gezocht en gevonden. Onze naam er in gezet en verder op pad gegaan. Rond het middaguur waren we bij de hut. Het was een lange zit tot de avond. We hadden beter iets kunnen doen een stuk lopen of zo. In de avond hadden we veel aanspraak met twee Duitse echtparen. Het ene echtpaar, met een miep praat graag,  en het andere echtpaar waren wat oudere mensen van ongeveer 72 jaar. Verder was er nog een moeder met een dochter en een zoon van ongeveer  Matthijs zijn leeftijd.  Het was in ieder geval erg gezellig.

Maandag

Een spannende dag vandaag. Het was aardig mooi weer toen we op pad gingen. Onderweg nog een bergmarmot gezien. Tijdens de tocht kwamen we twee gletsjerst egen, één verijst en de andere was bedekt met veel sneeuw . De eerste, de verijste gletsjer,  de Sulztalferner had veel spalten die zichtbaar waren. Bij de tweede gletsjer waren de spalten niet zo zichtbaar. We hebben acht uur over de tocht gedaan, met in het begin een  blauwe hemel en zon. En later was er veel regen en mist. Onderweg waren  er ook regelmatig steenpartijen naar beneden gekomen en dat waren geen kleine keien maar behoorlijke grote jongens.

Het joch tussen de twee gletsjers was ook spannend. Er was een steile afdaling vanaf de joch naar de tweede gletsjer, Wütenkarferner. Na zeven en half uur lopen hadden we ons einddoel Hochstuberhütte in zicht. Het laatste half uur was een stuk omhoog in de mist. We kwamen door en door nat aan in de hut. Nu alles maar drogen. Maar de tocht was wel een leuke tocht.

Dinsdag

Half zeven opgestaan en kijken wat het weer heeft gedaan. We kamen er achter dat het gesneeuwd had. Daarbij was het erge mist. Nadat we gegeten hadden en de rugzak hadden gepakt , stonden we in de deuropening, Het was –2 graden. We hebben nog wat gepraat met diverse mensen en de huttewirdin. We hebben toen besloten om tot ongeveer  twaalf uur te wachten. Om ongeveer half twaalf begon de huttewirdin te vragen wie vannacht zal blijven in de hut  en wie toch op pad gaat. De helft bleef, het gezin van 4 personen en wij gaan toch op pad. Zeker omdat  een aantal mannen van de hut ook gingen. Het gezin was al onderweg en wij zijn  om twaalf uur vertrokken. Het was nog steeds knap mistig en de grond was bedekt met veel sneeuw. We gaan wel een alternatieve route lopen naar de volgende hut, via een redelijk nieuwe route. Niet boven langs via Warenkarscharte, dat was te gevaarlijk. Maar we gingen via een lager liggend pad. Het eerste stuk was steil afdalen via de Himmelsleiter. Het was glad en glibberig. Verder naar beneden werd het wandelpad weer beter en de weersomstandigheden w ook.  We moesten tot een meertje Seekarsee lopen en van daaruit via het nieuwe wandelpad naar de Hilderheimerhütte. Dit was een redelijk  nieuwe wandelweg. We waren ongeveer 3 kwartier tot een uur bezig toen het weer weer omsloeg. We waren net bezig om een hoogteverschil van ongeveer 600 meter te overbruggen. Er kwam weer nevel en zware bewolking opzetten en gezien onze ervaringen van de vorige keer, daarnaast ook de vermoeidheid en dat we laat in de hut zouden aankomen, hebben we besloten de tocht af te breken. We keerden ons om en daalden af naar het dal Windachtal naar Fieglhütte. We waren aardig kapot toen we daar aan kwamen. Totaal hebben we 6 uur gelopen die dag. Matthijs had last van zijn enkel en ik van mijn knie. We werden vriendelijk ontvangen en verzorgd. Gezien onze fysieke staat hebben we besloten om onze week maar af te sluiten, ondanks dat het weer mooi weer zou worden.

Woensdag

Deze dag is de afdaling naar Sölden. Het was een rustige wandeling zonder problemen, behalve onze spieren en knie en enkel.

In Sölden hebben we de bus gepakt naar Längenveld en van daaruit met de wandelbus naar Gries. Daar zijn we om ongeveer half vier in de middag aangekomen en vandaar uit rechtstreeks naar huis.

Het was een korte maar heftige week op de gletsjers en slecht weer. Maar we zijn met een voldaan gevoel naar huis gegaan.

Wim de Lange