Wandelweek september 2014 in Oostenrijk, Ötztaler Alpen

Mijn doel van deze wandelweek was een huttentocht te maken van het Kaunertal naar het Pitztal en weer terug naar het Kaunertal. Daarnaast wilde ik vijf hutten bereiken, inclusief één gletsjer.

De start van de huttentocht was in Feichten in het Kaunertal. Van daaruit ging ik naar de Verpeilhütte, Kaunergrathütte, Taushachhaus en daarna de Rauchekopfhütte en/of Gepatchhaus.

Voor foto's klik hier van deze wandeling. Wil je de route weten die ik hebben gelopen klik dan hier.

Zaterdag

Vandaag alleen op pad gegaan. Om 4:00 uur ben ik vertrokken vanuit Nederland richting Oostenrijk. Ik kwam in de eind van de middag aan in Feichten. Daar moest ik de keus maken  of ik naar boven (naar de hut) ging lopen of dat ik met de auto een stuk naar boven ging en dan naar de hut zou lopen.  Bij aankomst was ik  aardig moe, dus ik heb de keus gemaakt om  een zimmerfrei op te zoeken en daar een nacht te gaan slapen.

Zondag

s'Ochtends ging ik op weg naar de Verpeilhütte.  Het eerste stuk ging ik met de auto naar boven. Ja dat klopt ik was dus een beetje lui. Het was een leuke route met de auto over een bosweg inclusief stenen/keien, gaten en afgronden. Vanaf de parkeerplaats heb ik ongeveer drie kwartier in de regen gelopen. Dat was minder. De Verpeilhütte is een rustige hut in een mooie omgeving. In de middag heb ik gelijk een geocach gezocht maar helaas heb ik deze niet kunnen vinden. Morgen kom ik er weer één tegen, wie weet heb ik dan meer geluk. Vanaf 17.00 uur begon het aan één stuk door te regenen.  Volgens de mensen van de hut was er zelfs kans op sneeuw. Dus afwachten maar.

Maandag

Vanmorgen ben ik om 6:45 uur opgestaan.  De vooruitzichten van het weer waren slecht en het sneeuwde nu. Ik heb maar besloten om nog een nacht in de hut te blijven slapen. Zo ook meerdere mensen met mij.  We moesten immers over dezelfde pas naar de Kaunergrathütte. In de hut ontmoette ik al snel een man uit Duitsland. Samen hebben we de dag doorgebracht en hebben de omgeving verkend en ook alvast de route bekeken die ik de volgende dag zou gaan lopen. Ook ben ik weer andere geocach wezen zoeken maar wederom geen succes. Het was wel erg koud, dus dikke wanten aan en muts op. Later ging een groep mensen die ook naar de Kaunergrathütte wilden maar naar het dal. Er kwamen nog drie mensen van de joch naar beneden en melden dat het niet te doen was. Er was veel sneeuw gevallen en daarnaast was de klettersteig bevroren. Dus we hadden een goede keus gemaakt om nog een nachtje te blijven slapen. Nu maar wachten of het weer beter word. Later hebben we nog een stukje gelopen richting de Verpeiljoch. Dit is een steile joch maar je kunt er wel over. Tja, je moet je tijd volmaken anders is het lang wachten in de hut. Ik kwam er wel achter dat mijn schoenen en mijn Fjallraven broek niet waterdicht meer waren. Dus thuis staat nog een klusje te wachten.

Dinsdag

Vanmorgen ziet het weer er goed uit. Samen met de man die ik gisteren ontmoet heb, ben ik naar boven naar het joch gegaan. Hoe dichter wij bij de joch kwamen hoe meer sneeuw er was. Dus het werd veel stampen in de sneeuw. Onderweg hebben we nog de geocach van gisteren gedaan, nu wel gevonden. De joch was steil en er zat een klettersteig in. Aan de andere zijde van de joch was ook een klettersteig. Deze was zeer steil en er zaten trappen en stijlen in, zeker 3e graads.

Eén keer ben ik nog uitgegleden, ik  kon mij nog net vast grijpen. Uiteindelijk kwamen we keurig volgens de planning aan bij de Kaunergrathütte. Daar hebben we een half uurtje pauze gehouden en zijn toen doorgegaan naar de Riffelseehütte. Ook in deze route zat een klettersteig. Deze was nog best wel gevaarlijk want de klettersteig was nat en er liep water langs de wanden. Voor de rest was het goed te doen. We hebben een lange hochtour gemaakt. We zijn deze dag gestart om 7:48 uur, om 11:16 uur boven op de joch (3044m),  12:00 uur kwamen aan bij de Kaunergrathütte en om 17:00 uur kwamen bij de Riffelseehütte (2293m). We hebben ongeveer 19 km gelopen. We moeten maar kijken wat het de volgende dag voor weer wordt want nu regend het weer.

Woensdag

Vandaag om 8:00 uur vertrokken van de hut en opweg naar Tauschachhaus. Na een kwartiertje heb ik afscheid genomen van de man waar ik de afgelopen dagen mee heb opgetrokken. Hij ging naar de Braunschweiger Hütte.

Mijn route verliep rustig, af en toe steigen en dalen. Ik had wel vreselijk spierpijn van gisteren. Onderweg twee baardgieren gezien. Eén vloog net als een paar jaar geleden vlak over mij heen. Dat was zeker genieten, vooral omdat ze vrij zeldzaam zijn. Om ongeveer 13:00 uur kwam ik aan in de hut. In de hut een dutje wezen doen. Ik werd wakker van drie Belgen die bij mij in het lager kwamen. Daarmee heb ik in de middag en in de avond gezellig mee gekletst en gegeten. Vanavond vroeg naar bed en morgen een poging doen om naar Gepatchhaus te gaan. Het zou mooi weer worden. We zien het wel.

Donderdag

Vannacht goed geslapen, ik was vanmorgen wel vroeg wakker. Ik heb ontbeten en tevens gevraagd of het weer wel goed bleef. Men kon niet goed vertellen of het stabiel bleef met het weer. Ze vroegen wel of ik wilde bellen als ik aangekomen was bij Gepatchhaus.

De route was tot aan de Olgrubenjoch (3044m) goed te doen, wel een beetje sneeuw op het pad. In de wand van de joch lag nog best veel sneeuw. Dus de wand heb ik schuin omhoog overgestoken. Over gladde rotsen ben ik naar het joch geklommen. Boven op het joch ben ik door de sneeuw naar de achterzijde  gelopen en van daaruit ben ik naar beneden gegaan. Hier lag niet zoveel sneeuw en was het een stuk minder steil. Vanaf hier was het een lange afdaling naar beneden. In de hut ben ik nog wat wezen eten en drinken en toen ben ik met de bus naar Feichten gegaan. Daarna ging ik weer naar de auto die nog boven stond en daarna naar beneden. Deze nacht heb ik maar in dezelfde zimmerfrei een nacht geslapen.

PS: vandaag een steen lawine gezien en gehoord.

Het is niet de route geworden die ik gepland had. Het aantal dagen en de route zijn wat korter geworden i.v.m. het weer. Ook heb ik de gletsjer niet gedaan. Maar het was wel alsnog een mooie route.

Vrijdag ben ik  weer naar huis gereden met een voldaan gevoel.

Ik vraag me af wat het de volgende keer gaat worden.

Wim de Lange