Wandelweek september 2007 in Oostenrijk, omgeving Venediger

Ik ben op pad gegaan met met mijn oud-collega Chris Leerkes. Ons doel is om uiteindelijk de Groß Venediger te bereiken.
Van 15 september tot en met 20 september 2007. Voor foto's klik hier

Zaterdag
Vandaag zijn we aangekomen in Prägaten in het Virgental net als vorig jaar. Ook zijn we naar het zelfde pension gegaan. Natuurlijk hebben we weer lekker gegeten. s' Avonds hebben we alle materialen in orde gebracht en de rugzak goed gepakt.

Zondag
Rauchkopf 3070mWe hebben vannacht goed geslapen. Op naar Bonn-Matreierhütte (2750m). We hebben er 5 uur overgedaan. Het was een zware tocht want we hadden een zware rugzak. Ik kreeg ook last van mijn knieën, dus we hebben rustig aangedaan. Toen we eindelijk bij de hut aangekomen waren hebben we flink uitgerust, we zijn vroeg naar bed gegaan.

Maandag
Vanochtend zijn we laat opgestaan en hebben we laat ontbeten. Na het ontbijt zijn we op pad gegaan naar de Rauchkopf (3070m). Het was een makkelijke tocht naar boven, echt iets voor de namiddag. Vandaar uit zijn we via de Kalberscharte richting de Galterscharte gelopen. Dit hebben niet gehaald want er lag te veel sneeuw waardoor het pad moeilijk te vinden was. Halverwege zijn we daarom naar beneden gelopen naar een pad wat uiteindelijk naar Virgen loopt. Vandaar uit zijn we weer terug gegaan naar de hut. Het begon te regen. Terug bij de hut kregen we te horen dat er weer nieuwe sneeuw opkomst was. Het is maar de vraag of we het einde van de week wel halen. Toch hebben we besloten om morgen naar de Eisseehütte te gaan.

Dinsdag
Vandaag zijn we om zeven uur opgestaan, we hebben uitgebreid gegeten. Daarna hebben we even gewacht totdat de regen minder werd. De tocht naar de Eisseehütte was een mooie tocht. We hebben veel gemzen gezien (wel op een grote afstand). Op het einde van de tocht hebben we veel regen gehad en later ook nog onweer. Alles was nat, onze jassen, broeken enzovoort. Na 3 uur wandelen kwamen we om 12.30 aan bij de hut. Daar hebben we droge kleding aangedaan en vlak bij de kachel gezeten. Vlak daarna is het gaan sneeuwen. We hopen dat het morgen beter wordt. Want dan hebben we de Weißspitze (3300m) op het programma staan. Hopen maar dat onze kleding morgen droog is. Ook heb ik mijn oude camachen gerepareerd.

Uitzicht vanuit de EisseehütteWoensdag
Vanmorgen zijn we gestart om 9:00 uur. Ons doel is de Weißspitze en Johannishütte. We zijn een groep gevolgd die vermoedelijk bekend was met de omgeving. Want de route lag dik onder de sneeuw. We hebben de top niet gehaald we zijn maar tot een hoogte van 3129m gekomen. Dat was om 12:14. De groep heeft het ook niet gehaald. De sneeuw was te los en te vers. De sneeuw kan zo makkelijk gaan schuiven op een steile helling, het was dus te gevaarlijk. Daarbij zou het weer gaan omslaan. We hadden onderweg veel sneeuw gestampt. We hebben totaal tot nu toe 3 uur gelopen. We zijn, vanuit het punt dat we gestopt zijn, naar de Wallhornertörtle gegaan. De steile sneeuwhelling was soms diep. We moesten er zijwaarts uit zien te komen. Vanaf de Wallhornertörtle was een mooie uitzicht op de gletsjers en op de Groß Venediger. Op de törtle was het erg koud. We hebben ook niet de route naar de Johannishütte via de Zopatscharte gedaan, daar lag ook te veel sneeuw. Dus gingen we op weg naar de Sajathütte. Voorbij de Eisseehütte zagen we van dichtbij een kudde vrouwtjes-steenbokken. Later hebben we veel sporen gezien van dieren zelfs van een katachtige, waarschijnlijk een Lynx. Soms ook van een steenbok of hert. Veel later zag ik een grote vogel met witte vlekken onder de vleugels. Dit was vermoedelijk een gier. Ik heb ook nog geprobeerd een foto van de vogel te maken maar helaas is dat niet gelukt. We hebben in totaal acht en een half uur gelopen met de zware rugzak. Ik vond het op het eind zwaar. Later hebben we in de hut gegeten en gedoucht. Daar knap je van op. Morgen gaan we kijken of we langs de Sajatscharte kunnen lopen richting de Johannishütte en uiteindelijk naar de Defreggerhaus.

Donderdag
Blik op de Groß Venediger Zoals gewoonlijk zijn we om zeven uur opgestaan. Na het eten hebben we onze spullen gepakt en zijn we begonnen met de tocht naar de Johannishütte via de Sajatscharte. We dachten dat de scharte wel eens vol kon liggen met sneeuw maar het viel wel mee. Alleen na de scharte waren er behoorlijke lastige sneeuwvelden (ook steil), waar je goed moest opletten. We moesten ook sporen maken. Na ongeveer 3 uur lopen (waar normaal 2,5 uur voor staat), zijn we in de hut aangekomen. Daar hebben we besloten dat niet naar Defreggerhaus te gaan maar de Groß Venediger te proberen op te gaan. Er lag te toch te veel nieuwe sneeuw op te top en de graat die vóór de top ligt. We konden ook merken dat we moe waren. Misschien volgend jaar. We zijn na wat eten en drinken naar het dal gegaan. We zijn na ongeveer 3 uur aangekomen in Hinterbichl. Daar hebben we de bus gepakt naar Prägraten. Morgen gaan we naar huis. Onze week zit er op.

Wim de Lange

Wij gebruiken cookies op onze web site. Sommigen zijn essentieel voor het correct functioneren van de site, terwijl anderen ons helpen om de site en gebruikerservaring te verbeteren (tracking cookies). U kan zelf kiezen of u deze cookies wil toestaan of niet. Let op dat als u onze cookies weigert mogelijk niet alle functies van de site beschikbaar zijn.